Bolesław Śmiały

Bolesław Śmiały był jednym z tych królów, o których można powiedzieć: „wow, on naprawdę lubił działać na pełnej mocy”. Był odważny, uparty, czasem trochę zbyt pewny siebie… ale na pewno nie nudny.

Kiedy został królem, Polska była jeszcze młodym państwem. Działo się to prawie tysiąc lat temu! Bolesław chciał, żeby Polska była silna i zauważana przez innych. Dlatego ruszał na wyprawy wojenne, wspierał rycerzy, zawierał sojusze i robił wszystko, żeby udowodnić, że Polaków nie warto lekceważyć.

Jedną z najciekawszych rzeczy, które zrobił, było to, że wspomógł Czeskiego księcia, by ten mógł wrócić na swój tron. A potem – z dumą – koronował się na króla Polski. Tak! Koronę dostał oficjalnie, z całą królewską pompą, w czasach, kiedy to była naprawdę wielka sprawa.

Ale Bolesław Śmiały miał też drugą stronę… taką, która niestety wpakowała go w kłopoty. Pokłócił się z biskupem Stanisławem ze Szczepanowa. Kłótnia była tak poważna, że skończyło się wielkim konfliktem, który do dziś opisuje się w podręcznikach historii. To wydarzenie sprawiło, że Bolesław musiał uciekać z kraju.

Był więc królem niezwykle odważnym, ale też impulsywnym. Potrafił dokonać wielkich rzeczy… i zrobić wielki bałagan.

Pomnik Bolesława Śmiałego w Gnieźnie pokazuje go jako wojownika, który wygląda, jakby za chwilę miał ruszyć do kolejnej misji. I właściwie pasuje to idealnie — bo Bolesław to taki „bohater nie do zatrzymania”: działa szybko, ryzykuje, planuje wielkie rzeczy, i prawie zawsze robi to z rozmachem.

Pamiętając o nim pomyśl o jednym: odwaga potrafi zaprowadzić bardzo daleko.