Tereska to postać inspirowana lokalną legendą o pięknej i utalentowanej złotniczance, która mieszkała przy ulicy Złotej w Lublinie. Jej historia to opowieść o kunszcie rzemieślniczym, pasji do tworzenia oraz niezwykłej urodzie, która zachwycała mieszkańców miasta.
Legenda mówi, że Tereska potrafiła wyczarować z metalu prawdziwe cuda. Tworzyła delikatne pierścienie, filigranowe ozdoby i misternie zdobione medaliony, a każdy z nich miał podobno w sobie odrobinę magii — przynosił szczęście, miłość albo powodzenie. Do jej warsztatu ustawiała się kolejka kupców, poetów, rycerzy i zakochanych, którzy wierzyli, że jej prace mają niezwykłą moc.
Pewnego dnia w Lublinie pojawił się młody czeladnik, który zakochał się w Teresce od pierwszego wejrzenia. Chciał podbić jej serce, więc postanowił stworzyć najpiękniejszą ozdobę, jaką kiedykolwiek widziano: złoty liść z ulicy Złotej, tak cienki, że prześwitywało przez niego światło. Tereska, zachwycona jego talentem, przyjęła dar, ale gdy czeladnik zniknął w drodze na kolejną naukę, pozostała po nim tylko ta jedna ozdoba. Mówi się, że odtąd Tereska tworzyła swoje dzieła jeszcze piękniejsze, jakby próbowała w nich zatrzymać pamięć o nim.